هر دو لنگه این نوع پنجره به‌صورت کشویی و توسط سیستم ریلی باز و بسته شده و معمولاً در مکان‌هایی به کار می‌رود که فضای کافی برای باز شدن لنگه‌های پنجره، وجود نداشته باشد.
درگذشته، معمولاً پروفیل‌های چوبی، آهنی و آلومینیومی برای ساخت درب و پنجره استفاده می‌شدند. این پروفیل‌ها عایق حرارتی و صوتی ضعیفی بودند و وزن زیادی داشتند. در برابر رطوبت و خوردگی نیز مقاوم نبودند. درنتیجه، نیاز به یک پروفیل مناسب که این مشکلات را تا حد ممکن حل کند، احساس می‌شد. در سال ۱۹۶۰ میلادی، پروفیل‌های UPVC ، در اروپا معرفی شدند. این پروفیل‌ها از پلی‌وینیل‌کلرید (PVC) ساخته می‌شوند که ماده‌ای سخت و مقاوم به شمار می‌آید. درواقع این ماده به دلیل سختی و مقاومت بالا به طور گسترده، در ساخت پنجره‌ها و سایر محصولات ساختمانی به کار می‌رود. پنجره‌های یو پی وی سی، مزایای زیادی نسبت به پنجره‌های قدیمی دارند. این مزایا عبارت‌اند از:
• دوام و طول عمر طولانی
• مقاومت در برابر رطوبت و خوردگی
• عایق حرارتی و صوتی عالی
• نیاز کم به تعمیر و نگهداری
• مقرون‌به‌صرفه بودن
پنجره‌های یو پی وی سی، به دلیل کیفیت و طبیعت خود، در برابر پیچ‌خوردگی، پوسیدگی و زنگ‌زدگی نیز مقاوم هستند. این پنجره‌ها همچنین به‌راحتی تمیز شده و نیاز به مراقبت زیادی ندارند. به دلیل این مزایا، استفاده از درب و پنجره UPVC در سراسر جهان رو به افزایش است. در ایران نیز اولین واحد تولید درب و پنجره یو پی وی سی، در اواخر دهه ۵۰ احداث شد و در حال حاضر، اکثر سهم بازار درب و پنجره را به خود اختصاص داده است. توجه داشته باشید که یو پی وی سی، در حالت عادی، غیر سمی و کاملاً ایمن است؛ اما سوزاندن آن می‌تواند باعث انتشار دی اکسین‌ها در محیط‌زیست شود که جزو آلاینده‌هایی محیطی به شمار آمده و می‌توانند برای سلامت انسان مضر باشند.
